Καθώς προχωρούσα είδα μικρά (αλλά ικανά) θραύσματα ομορφιάς…

 

[Ο Larry Towell φωτογραφίζει το τείχος-ανάχωμα στη μετανάστευση ανάμεσα σε  Μεξικό-ΗΠΑ ως έργο τέχνης, ζωής και θανάτου]

8+2 για το 10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 

(η ομορφιά) 

1. Όλο το βάρος του κόσμου μας στις πλάτες ενός αγρότη που κουβαλά τη ντουλάπα του λίγο πριν τη μεγαλύτερη πλημμύρα του πλανήτη για το φράγμα στα Τρία Φαράγγια στην Κίνα. (Up the Yangtze)

2. Δωδεκάχρονα παιδιά  χτυπάνε τη φράση «Μόνος σε τέσσερις τοίχους» τατουάζ, σε αναμορφωτήριο στη Ρωσία. (Alone in Four Walls) 

3. Ο Γιώργος και Μαρία παραμένουν αιώνιοι, ερασιτέχνες, εραστές στην Κρήτη. (Οι Εραστές της Αξού). 

4. Joe Berlinger+Bruce Sinofsky: το πιο ωραίο σκηνοθετικό δίδυμο δίνει ένα ανεπανάληπτο live, masterclass δηλαδή, ένα μάθημα σοφίας και ταπεινότητας.

5. Η Αλίντα Δημητρίου χαρίζει το βραβείο της για τα Πουλιά στο Βάλτο εκεί που ανήκει, στην Αντίσταση και στις γυναίκες της (τις γιαγιάδες μας δηλαδή).   

6. Ο Μάνος Χατζιδάκις μιλά για τους αγαπημένους του Nino Rotta, Kurt Weill. (Μάνος Χατζιδάκις-18 Κινούμενες Εικόνες)

7. Ο φωτογράφος Larry Towell επιμένει ότι η φωτογραφία είναι ποίηση και μετά πολιτική. (Territories)

8.  Η σπουδαία Kim Longinotto εισβάλει αόρατα στις ταραγμένες ζωές και ψυχές των παιδιών με επιθετική συμπεριφορά που φιλοξενούνται στο ίδρυμα Mullbery Bush στη Μ. Βρετανία. (Hold Me Tight, Let Me Go)

 (και η ασχήμια)

1. Η ημερίδα για τα επόμενα δέκα χρόνια του φεστιβάλ ντοκιμαντέρ μετατρέπεται σε αυτοδιαφήμιση του συντονιστή και ρεσιτάλ επαρχιωτισμού από τους εγχώριους δημιουργούς.

2. Συνεχίζονται τα  δημοσιεύματα για τη μετατροπή του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ σε βήμα του τηλεοπτικού ρεπορτάζ ακόμη και από ανθρώπους που απλά έχουν διαβάσει τα δελτία τύπου και δεν έχουν δει καν τις ταινίες. Προτείνουμε να εντρυφήσουν στο βραβευμένο με Όσκαρ «ρεπορτάζ» Taxi to the Dark Side.

(Λ.Α)